>>انسیه اردوبادی ( سه شنبه 91/1/29 :: ساعت 9:28 عصر)
حاصل عمر گابریل گارسیا مارکز:
در 15 سالگى آموختم، مادران از همه بهتر مى دانند. گاهى اوقات هم پدران.
در 20 سالگى یاد گرفتم، کار خلاف فایده ندارد. حتى اگر با مهارت انجام شود.
در 25 سالگى دانستم نوزاد، مادر را از داشتن روز و پدر را از داشتن شب محروم مى کند.
در 30 سالگى پى بردم ” قدرت ” ، جاذبه مرد است و ” جاذبه ” ، قدرت زن.
در 35 سالگى متوجه شدم آینده چیزى نیست که انسان به ارث ببرد. چیزى است انسان مى سازد.
در 40 سالگى آموختم رمز خوشبخت زیستن، انجام کارى که دوست داریم، نیست. اینست که کارى را که انجام مى دهیم را ، دوست داشته باشیم.
در 45 سالگى یاد گرفتم 10 درصد زندگى اتفاق است و 90 درصد واکنش ما به آن اتفاق ها.
در 50 سالگى پى بردم کتاب، بهترین دوست انسان و پیروى کورکورانه، بدترین دشمن اوست.
در 55 سالگى پى بردم تصمیمات کوچک را باید با مغز گرفت و تصمیمات بزرگ را با قلب.
در 60 سالگى متوجه شدم بى عشق مى توان ایثار کرد. اما بى ایثار، هرگز نمى توان عشق ورزید.
در 65 سالگى آموختم انسان براى لذت بردن از عمر دراز ، باید بعد از خوردن آنچه لازم است ، آنچه میل دارد بخورد.
در 70 سالگى یاد گرفتم زندگى، داشتن کارت هاى خوب نیست. خوب بازى کردن با کارت هاى بد است.
در 75 سالگى دانستم انسان تا وقتى فکر مى کند، به رشد و کمال خود ادامه مى دهد. به محض آنکه گمان کرد رسیده است ، دچار آفت
مى شود.
در 80 سالگى پى بردم دوست داشتن و دوست داشته شدن، بزرگترین لذت دنیا است.
در 85 سالگى دریافتم، زندگى زیباست